Wieczór poezji morskiej w Rynie – hołd dla Jerzego Porębskiego

Jerzy Porębski (1939–2021) był człowiekiem morza w pełnym tego słowa znaczeniu – biologiem, poetą, naukowcem, jazzmanem, żeglarzem i kompozytorem. Jego twórczość, obejmująca ponad sto ballad i pieśni, w tym kultową „Gdzie ta keja”, na trwałe wpisała się w historię polskiej piosenki żeglarskiej. Łączył naukę z poezją, a morze z muzyką, tworząc utwory pełne ciepła, humoru i zadumy, które do dziś inspirują kolejne pokolenia miłośników żeglarstwa i literatury.

Podczas wieczoru w Rynie zabrzmią utwory inspirowane jego dorobkiem i żeglarską wrażliwością. Na scenie wystąpią: Jacek Apanasewicz – wokal, gitara, Emil Mankiewicz – piano, Mariusz Sikorski – saksofon.

Artyści zaproszą publiczność w muzyczną podróż po falach wspomnień, prezentując morskie ballady w jazzujących aranżacjach. Celem spotkania jest nie tylko ocalenie od zapomnienia twórczości Porębskiego, ale także odczarowanie stereotypowego spojrzenia na piosenkę żeglarską. W ich interpretacjach pieśni nabierają filozoficznego wymiaru – stają się opowieściami o pracy na morzu, tęsknocie, wolności i ludzkim losie wobec bezkresu żywiołów.

Bezpłatne wejściówki dostępne będą w Bibliotece od 14 października, od godz. 10:00.

Jerzy Porębski – poeta morza, który śpiewał o wolności

Jerzy Porębski (1939–2021) był jedną z najbardziej charyzmatycznych postaci polskiej kultury marynistycznej. Biolog morza z wykształcenia, żeglarz z pasji, poeta z serca, a muzykant z duszy – przez całe życie łączył naukę z poezją, a morze z muzyką. Jego twórczość, pełna ciepła, humoru i zadumy, stała się nieodłącznym elementem polskiej piosenki żeglarskiej.

Porębski był autorem ponad stu ballad i pieśni, w tym legendarnej „Gdzie ta keja”, która do dziś rozbrzmiewa w portach, tawernach i na pokładach jachtów. Jego utwory nie były tylko melodiami – były opowieściami o ludziach morza, ich pracy, tęsknocie, marzeniach i filozofii życia. W prostych słowach potrafił uchwycić głębokie emocje i refleksje, a każda jego piosenka była jak rejs – pełna przygód, spotkań i nieoczekiwanych zwrotów.

Jako naukowiec związany z Uniwersytetem Szczecińskim, badał życie Bałtyku, ale to w muzyce odnajdywał przestrzeń do wyrażania siebie. Występował z zespołem „Stare Dzwony”, współtworzył środowisko szantowe w Polsce, a jego koncerty przyciągały zarówno wilków morskich, jak i lądowych marzycieli.

Jerzy Porębski pozostawił po sobie nie tylko dorobek artystyczny, ale też styl życia – pełen ciekawości świata, otwartości na ludzi i umiłowania wolności. Jego pieśni przypominają, że najważniejsze w każdej podróży są nie tylko fale i wiatr, ale człowiek obok – towarzysz drogi, rozmówca, przyjaciel.

Dziś, gdy wspominamy Porębskiego, wracamy do jego słów i melodii, które wciąż unoszą się nad wodą. Bo choć odszedł, jego głos wciąż prowadzi nas ku horyzontom – tym prawdziwym i tym ukrytym w sercu.